Brievenpost film aanvraag

Maandag 12 oktober 2020 | Brievenpost

  • 2020 12 oktober

     

    Logline en Synopsis

    Logline:

    Het lezen van brieven doet de verbeelding over het land van afkomst spreken.

    Synopsis:

    Het is het jaar 1976. In een plat regenachtig Nederland heeft de Nederlandse jongen Hans een
    correspondentie met de Japanse Yuko. De brieven uit Japan vormen zo’n kleurrijk en dynamische
    verbeelding dat Hans droomt over het mooie Japan in vergelijking met zijn natte sombere
    Nederland. Echter zien wij dat Nederland helemaal niet zo somber en grauw is in de verbeelding van
    Yuko.

  • 2020 12 oktober

    Motivatie Aanpassingen

    BRIEVENPOST | Motivatie aanpassingen t.o.v. vorige versie

    De grootste verandering die ik heb gemaakt is het kanaliseren van het onderwerp.

    Eerst ging het verhaal over heel veel zaken tegelijk, zoals het medium tekst,
    communicatiemiddelen, de liefde, een brief schijven, hoe mijn ouders elkaar
    hebben leren kennen en dat in vergelijking met de hedendaagse dating apps.
    Allemaal boeiende onderwerpen waar een film over zou kunnen gaan, maar
    doordat het maar een film van ca. 5 minuten wordt was het te veel om er een
    logisch en mooi narratief van te maken. Hierdoor werd de film chaotisch en kwam
    de kern van het verhaal niet duidelijk naar voren. Ook was het op sommige
    gebieden te nadrukkelijk, waardoor het poëtische aspect teniet werd gedaan.
    Mede door al die verschillende thema’s was ik destijds nog zoekende naar wat ik
    hier precies mee wilde vertellen.

    Zo kwam ik eerst op het thema ‘brief schrijven in vergelijking tot de hedendaagse
    beeldcultuur in dating apps’. Op zichzelf een boeiend onderwerp, maar naar mate
    de tijd vorderde en ik vele versies had gemaakt ben ik van gedachten veranderd. Ik
    bedoel, wie ben ik om te oordelen over hoe de mens liefde vindt. Natuurlijk, het
    verhaal van mijn ouders vind ik in vele opzichten romantischer dan een relatie via
    Tinder, maar dat maakt de liefde niet sterker of zwakker. Zelf heb ik al 10 jaar een
    relatie. Het is raar om te zeggen, maar Tinder voelt daarom van na mijn tijd.
    Ik heb geconcludeerd dat dit verhaal van mijn ouders zich leent voor een veel
    mooiere en poëtischer film dan dat ik jullie voorheen heb voorgeschoteld.

    Wat overeenkomt in beide aanvragen is de verbeelding die je krijgt bij het lezen
    van tekst. Dit was ook al een onderdeel in de eerste aanvraag, maar omdat ik daar
    zoveel in had gestopt was het toen maar één van de onderwerpen. Nu wordt het de
    leidraad van de film en gaat het veel meer over het dromen van Japan, het dromen
    van Nederland en de perceptie van elkaars wereld.

     

    2020 12 oktober

  • 2020 12 oktober

     
  • 2020 12 oktober

    Moodboard

    BRIEVENPOST | Moodboard

     

    2020 12 oktober

  • 2020 12 oktober

     

    Artist Statement

    BRIEVENPOST | Regievisie Erik Vos

    Mijn Japanse moeder en Nederlandse vader kennen elkaar via brievenpost. Zij
    waren in de jaren 1976 tot 1981 penvrienden van elkaar. Uit al de brieven die ze
    elkaar stuurden is de interesse in elkaar en de verschillende culturen gegroeid.
    Daaruit is uiteindelijk de liefde tussen hen ontstaan.

    Het is een romantisch verhaal. Mijn ouders die op papier een compleet andere
    wereld beschreven en dit van elkaar lazen. Zo droomden ze van elkaar en van het
    land dat ze nog niet kenden.

    De verbeelding die je ervaart wanneer je een stuk tekst leest wil ik als
    uitgangspunt nemen voor deze film. Door Hans brieven te laten lezen verandert
    zijn platte, regenachtige, grijze wereld in een kleurrijk en dynamisch beeld.
    Naarmate hij meer leest vormt zijn verbeelding steeds meer en droomt hij van het
    kleurrijke Japan ten opzichte van zijn regenachtige Nederland. In de film ervaren
    we ook Yuko’s verbeelding. Zij ziet juist in het natte Nederland een erg kleurrijk en
    levendig beeld. De film speelt dan ook met het feit hoe je naar de wereld kunt
    kijken. Het dromen van mooie plekken en dat we vaak onze eigen omgeving als
    “normaal” ervaren, terwijl dit voor een ander juist erg mooi kan zijn.

    Ik wil het verhaal puur in beeld vertellen. Zonder tekst of gesproken woord. Ik wil
    het vertellen in abstractie. Zodat het universeel is en iedereen het kan begrijpen.
    Het vraagt wel een actieve houding van de kijker, omdat zij het enigszins zelf
    moeten invullen. Je volgt de personages Hans en Yuko, maar waar Hans Japan
    ervaart als contrast van het natte, platte, grijze Nederland ziet Yuko daarentegen
    in die natheid erg veel kleur en dynamiek.

    De culturen van Japan en Nederland wil ik als volgt uitbeelden: Hans zijn
    verbeelding van Japan bestaat uit kalligrafie-achtige stroken, geschilderd met de
    daarbij behorende kwast. Dit aanvoelen als karakters dan wel een sumi-e
    schildering, waardoor het abstracte geheel een oosterse tint krijgt. Gedurende de
    film zien we een stereo type beeld van Nederland. “Een land waar het constant
    regent”. Dit draagt bij aan de verbeelding van Yuko, want haar verbeelding
    ontstaat uit het natte door middel van waterverf. Zo wordt er beetje bij beetje
    meer kleur toegevoegd aan een plas regenwater waaruit andere vormen en kleuren
    ontstaan.

    In mijn vorige film “Gaijin Sashimi” ben ik al bezig geweest om het verhaal te
    vertellen door middel van verf en abstractie. De Japanse sensei die de sashimi heel
    strak snijdt waar de Nederlandse leerling er eerst een rommeltje van maakt. Dit
    heb ik uitgebeeld in een strakke versus een rommelige schildering.

    Deze stijl; wat een combinatie is van verf op papier, verf op een glasplaat en 3D
    animatie wil ik nu verder ontwikkelen in deze film. Dit wil ik doen door nog vrijer
    met het medium om te gaan en er tegelijkertijd meer gelaagdheid aan toe te
    voegen, zowel letterlijk als figuurlijk.

    Ik ben, als half Nederlander, half Japanner, opgegroeid met twee culturen en heb
    dat altijd als een verrijking gezien. Ik weet dat niet iedereen er zo in staat en dat
    er in de wereld een verdeeldheid heerst op het gebied van cultuurverschillen. Ik
    zie het als een terugkomend thema bij mezelf dat ik door mijn dubbele
    nationaliteit juist de verbintenis tussen twee culturen wil uitbeelden in mijn werk,
    dit heeft mij immers op aarde gebracht. Ditmaal wil ik dat doen door middel van
    de briefcorrespondentie van mijn ouders.

  • 2020 12 oktober

    Toelichting Vormgeving en Scenario

    BRIEVENPOST | Toelichting Vormgeving en Scenario

    De film gaat over de verbeelding en over de perceptie van elkaars wereld. Als ik
    aan de verbeelding denk is deze vrij, kleurrijk, ritmisch en dynamisch. Het is mijn
    eigen handschrift, maar ik zie juist nu ook een cinematografische kwaliteit om
    deze film door middel van schilderingen te maken.

    Verf zie ik als een van de meest vrije middelen om beeld mee te creëren. Je kan
    het op het doek smijten, of juist heel beheerst aanbrengen. Je kunt het droog of
    juist heel nat schilderen. Kleuren mengen zich organisch. Het leent zich perfect
    voor de verbeelding.

    Het platte Nederland kan worden versterkt door dit alleen maar met een
    horizontale penseelvoering te schilderen, waar de verbeelding van Japan alle
    kanten opgaat.

    Ook kan er aan het schilderwerk een culturele tint meegegeven worden, waardoor
    het de perceptie van elkaars wereld doet versterken. Door de verbeelding van
    Japan te schilderen met een Japanse kwast en op zo’n manier dat het wat doet
    denken aan kalligrafie dan wel een sumi-e schildering. Dit zal een oosters gevoel
    uitstralen. Door de verbeelding van het natte Nederland te laten ontstaan in
    waterverf geven we betekenis aan kenmerken van het medium.

     

    2020 12 oktober

  • 2020 12 oktober

     

    Artwork

    BRIEVENPOST | Artwork

    BRIEVENPOST | Moving Storyboard